Verslag6
Door: Kitty
Blijf op de hoogte en volg Ab en Kitty
11 December 2018 | Bangladesh, Gazāria
Mail 6
Ruim Drie weken liggen achter ons en het is echt goed dat ik alles in een dagboek heb bij gehouden anders was de helft vergeten geweest.
We hadden bij aanvang van de reis wel een programma gekregen maar dit is maar een fractie van wat we per dag bezoeken en beleven. Mustafa onze gids is echt een toppertje hij regelt echt alles voor ons.
Als hij maar iets van onvrede bemerkt wil hij weten wat er speelt en gaat kijken of er iets aan te doen is. Van ons gesteun over de harde bedden is hij allang op de hoogte maar daar is meestal niets aan te doen. Men is hier van overtuigd dat harde bedden beter is voor je rug.
Nu moeten we wel toegeven dat we de eerste dagen wat stijf uit ons bed kwamen maar daarna geen last meer hebben gehad van rug of andere stijfheid problemen.
In het vorige hotel lagen Ab en Ik echt op een plank met een tijk en omheen gestikt. Voordat we de tweede nacht in ons houten bed stapten hebben we eerst het matras grondig geïnspecteerd en kwamen tot de ontdekking dat de onderkant iets zachter was. Dus omgedraaid. Dat scheelde wel iets en daarbij komt dat de dagen zo gevuld zijn en wij behoorlijk vermoeiend dat je vanzelf wel in slaap valt.
In het hotel waar we nu zijn kreeg Mustanfa een hele bos sleutels mee en zijn we op zoek gegaan naar zachte bedden en gevonden. Een mooi verjaardagscadeau voor mij.
Mijn verjaardag is bijna stilletjes voorbij gegaan. We hadden onderweg een taart gekocht en deze heerlijk verorbert met z'n zessen met een cola erbij. Alcohol is hier bijna niet te krijgen. En natuurlijk jullie felicitaties niet te vergeten die s avonds mondjes maat binnen rolden. Dank jullie wel.
Het is eigenlijk voor het eerst dat we slechte internet verbinding hebben.
In Chittagong de woonplaats van Mustafa heeft hij ons uitgenodigd bij hem thuis.
Een unieke kans om een kijkje in het dagelijks leven van de bangali te krijgen.
Hij woont midden in het centrum en door een donker smal straatjes waar we op moeten letten voor de koeien shit en het open riool waar zo hier en daar stukken van af zijn.
komen we bij zijn huis. Hij komt ons al te gemoed met zijn dochtertje Farzin op zijn arm.
Volgens de gewoonte van dit land trekken we onze schoen uit en door een smalle gang waar Peet en Ab moeten bukken voor de lamp die aan het plafond hangt komen we in het woon vertrek dat in tweeën gedeeld is door een gordijn dat schots en scheef hangt. In het eerste gedeelte staat een sjofel bankstel met groene doorgezakte kussens erin. Het past het net in deze ruimte . Achter het woon gedeelte is de keuken en in de woonkamer zitten twee deuren waar de slaapkamers zijn.
De gasten mogen zitten en voor onze chauffeur Saimol en Dieter een vriend van Mustafa worden twee plastic roze stoelen bij gehaald. De muren zijn gepleisterd met aarde kleur maar niet zo netjes als wij dat gewend zijn.
Aan de muur hangen enkele Koran spreuken en draadjes slingeren langs de muur.
Achter het gordijn is de vrouw van Mustafa druk bezig met de voorbereidingen van de maaltijd.
We zijn in een leuk gesprek met Dieter terwijl de preek en gezangen van de moskee de kamer binnen denderen vanuit de moskee aan de overkant van de straat
Na de thee worden we allemaal uitgenodigd aan tafel. Er staan heel veel gerechten. Fried rice en witte rijst natuurlijk. Verschillende soorten vis, kip in curry, aubergine en bloemkool gevuld met gehakt. Het motto in Banglades is wanneer je vrienden uitnodigt: Eten heel veel eten.
De gasten zitten aan tafel en de gastheer en vrouw en dit geval ook oma. Staan achter ons om toe te kijken of we wel genoeg eten en ze scheppen vol enthousiasme ons bord weer vol.
De Bengali eten heel spicy maar voor ons is het wat aangepast.
We moet even wennen aan deze gewoonte maar dat gaat hier nu eenmaal zo.
Alcohol komt er niet aan te pas in het moslimland. Veel water en cola daar moeten we het over het algemeen mee doen.
We moeten er even aan wennen dat alleen de gasten aan tafel zitten en na uitleg van Dieter, geven we ons er aan over en laten de maaltijd goed smaken en dat doet het
De gastvrijheid die is werkelijk overweldigend.
Na de hoofdmaaltijd gaan we weer in het bankstel zitten en daar staat een bakje traditionele vruchten yoghurt en een taart, zelf gemaakt.
Na de maaltijd begint Mustafa heel subtiel het programma voor de volgende dag door te nemen. En dit houdt in dat de dag en de maaltijd ten einde is. Met andere woorden tijd voor jullie om te gaan.
Dieter helpt een handje en zegt ja we stappen weer eens op.
Voordat we Chittagong verlaten gaan we een boottochtje langs de scheepswerven maken waar
afgeschreven zeeschepen worden gesloopt.
In de zeventiger jaren is men in Banglades begonnen met deze tak van industrie.
Voordien werden de afgeschreven boten altijd tot zinken gebracht.m
Het werd een levendige industrie totdat Green Peace zich er mee ging bemoeien.
De werk omstandigheden waren dan ook vaak mens onterend.
De industrie is lange tijd slecht geweest maar na wat aanpassing van werkomstandigheden draait de industrie weer op volle toeren.
Westerlingen zijn niet welkom meer op de werven, vandaar dat wij er aan de zee kant voorbij varen.
Er liggen momenteel 20 zeeschepen die gesloopt worden.
Alles is in gereedheid gebracht om een schip, dat we verderop in zee zien liggen, met hoogtij, de kant op te laten varen.
Voor dat dit gebeurd wordt er een inventarisatie gemaakt van het schip en deze wordt op een veiling verkocht.
Big business is dit.
Over een lengte van 12 km speelt zich dit af.
Aan de andere kant van de scheepswerf, de weg waar wij langs komen kun je alles kopen wat niet op de veilingen verkocht is
We zakken van lieverlee af naar het zuiden en zitten nu in Rangmati in de bergen aan een stuw meer.
Liefs Ab en kitty
Ruim Drie weken liggen achter ons en het is echt goed dat ik alles in een dagboek heb bij gehouden anders was de helft vergeten geweest.
We hadden bij aanvang van de reis wel een programma gekregen maar dit is maar een fractie van wat we per dag bezoeken en beleven. Mustafa onze gids is echt een toppertje hij regelt echt alles voor ons.
Als hij maar iets van onvrede bemerkt wil hij weten wat er speelt en gaat kijken of er iets aan te doen is. Van ons gesteun over de harde bedden is hij allang op de hoogte maar daar is meestal niets aan te doen. Men is hier van overtuigd dat harde bedden beter is voor je rug.
Nu moeten we wel toegeven dat we de eerste dagen wat stijf uit ons bed kwamen maar daarna geen last meer hebben gehad van rug of andere stijfheid problemen.
In het vorige hotel lagen Ab en Ik echt op een plank met een tijk en omheen gestikt. Voordat we de tweede nacht in ons houten bed stapten hebben we eerst het matras grondig geïnspecteerd en kwamen tot de ontdekking dat de onderkant iets zachter was. Dus omgedraaid. Dat scheelde wel iets en daarbij komt dat de dagen zo gevuld zijn en wij behoorlijk vermoeiend dat je vanzelf wel in slaap valt.
In het hotel waar we nu zijn kreeg Mustanfa een hele bos sleutels mee en zijn we op zoek gegaan naar zachte bedden en gevonden. Een mooi verjaardagscadeau voor mij.
Mijn verjaardag is bijna stilletjes voorbij gegaan. We hadden onderweg een taart gekocht en deze heerlijk verorbert met z'n zessen met een cola erbij. Alcohol is hier bijna niet te krijgen. En natuurlijk jullie felicitaties niet te vergeten die s avonds mondjes maat binnen rolden. Dank jullie wel.
Het is eigenlijk voor het eerst dat we slechte internet verbinding hebben.
In Chittagong de woonplaats van Mustafa heeft hij ons uitgenodigd bij hem thuis.
Een unieke kans om een kijkje in het dagelijks leven van de bangali te krijgen.
Hij woont midden in het centrum en door een donker smal straatjes waar we op moeten letten voor de koeien shit en het open riool waar zo hier en daar stukken van af zijn.
komen we bij zijn huis. Hij komt ons al te gemoed met zijn dochtertje Farzin op zijn arm.
Volgens de gewoonte van dit land trekken we onze schoen uit en door een smalle gang waar Peet en Ab moeten bukken voor de lamp die aan het plafond hangt komen we in het woon vertrek dat in tweeën gedeeld is door een gordijn dat schots en scheef hangt. In het eerste gedeelte staat een sjofel bankstel met groene doorgezakte kussens erin. Het past het net in deze ruimte . Achter het woon gedeelte is de keuken en in de woonkamer zitten twee deuren waar de slaapkamers zijn.
De gasten mogen zitten en voor onze chauffeur Saimol en Dieter een vriend van Mustafa worden twee plastic roze stoelen bij gehaald. De muren zijn gepleisterd met aarde kleur maar niet zo netjes als wij dat gewend zijn.
Aan de muur hangen enkele Koran spreuken en draadjes slingeren langs de muur.
Achter het gordijn is de vrouw van Mustafa druk bezig met de voorbereidingen van de maaltijd.
We zijn in een leuk gesprek met Dieter terwijl de preek en gezangen van de moskee de kamer binnen denderen vanuit de moskee aan de overkant van de straat
Na de thee worden we allemaal uitgenodigd aan tafel. Er staan heel veel gerechten. Fried rice en witte rijst natuurlijk. Verschillende soorten vis, kip in curry, aubergine en bloemkool gevuld met gehakt. Het motto in Banglades is wanneer je vrienden uitnodigt: Eten heel veel eten.
De gasten zitten aan tafel en de gastheer en vrouw en dit geval ook oma. Staan achter ons om toe te kijken of we wel genoeg eten en ze scheppen vol enthousiasme ons bord weer vol.
De Bengali eten heel spicy maar voor ons is het wat aangepast.
We moet even wennen aan deze gewoonte maar dat gaat hier nu eenmaal zo.
Alcohol komt er niet aan te pas in het moslimland. Veel water en cola daar moeten we het over het algemeen mee doen.
We moeten er even aan wennen dat alleen de gasten aan tafel zitten en na uitleg van Dieter, geven we ons er aan over en laten de maaltijd goed smaken en dat doet het
De gastvrijheid die is werkelijk overweldigend.
Na de hoofdmaaltijd gaan we weer in het bankstel zitten en daar staat een bakje traditionele vruchten yoghurt en een taart, zelf gemaakt.
Na de maaltijd begint Mustafa heel subtiel het programma voor de volgende dag door te nemen. En dit houdt in dat de dag en de maaltijd ten einde is. Met andere woorden tijd voor jullie om te gaan.
Dieter helpt een handje en zegt ja we stappen weer eens op.
Voordat we Chittagong verlaten gaan we een boottochtje langs de scheepswerven maken waar
afgeschreven zeeschepen worden gesloopt.
In de zeventiger jaren is men in Banglades begonnen met deze tak van industrie.
Voordien werden de afgeschreven boten altijd tot zinken gebracht.m
Het werd een levendige industrie totdat Green Peace zich er mee ging bemoeien.
De werk omstandigheden waren dan ook vaak mens onterend.
De industrie is lange tijd slecht geweest maar na wat aanpassing van werkomstandigheden draait de industrie weer op volle toeren.
Westerlingen zijn niet welkom meer op de werven, vandaar dat wij er aan de zee kant voorbij varen.
Er liggen momenteel 20 zeeschepen die gesloopt worden.
Alles is in gereedheid gebracht om een schip, dat we verderop in zee zien liggen, met hoogtij, de kant op te laten varen.
Voor dat dit gebeurd wordt er een inventarisatie gemaakt van het schip en deze wordt op een veiling verkocht.
Big business is dit.
Over een lengte van 12 km speelt zich dit af.
Aan de andere kant van de scheepswerf, de weg waar wij langs komen kun je alles kopen wat niet op de veilingen verkocht is
We zakken van lieverlee af naar het zuiden en zitten nu in Rangmati in de bergen aan een stuw meer.
Liefs Ab en kitty
-
11 December 2018 - 14:49
Ineke Zwinkels:
Kitty, nog van harte gefeliciteerd!! -
11 December 2018 - 15:02
Piet Lievaart:
Heel boeiend wat jullie allemaal doen en meemaken!
Ga maar een boek schrijven Kitty als je thuis bent
Geniet van de laatste week!
Groet Piet -
11 December 2018 - 16:59
Willy De Jong:
Kitty ook van mij nog van harte gefeliciteerd en weer bedankt voor je mooie reisverslag. -
11 December 2018 - 19:20
Esther:
Wat maken jullie veel mee, wat een bijzondere reis!! Kitty, nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Nog een mooie laatste week gewenst! -
12 December 2018 - 07:08
Aad:
Goede morgen ,daar aan de andere kant van de wereld .
Zo te lezen maken jullie genoeg mee om een boek vol te schrijven .
Nog een paar dagen genieten en dan weer naar huis .
Hier duiken jullie volop in de kerst sfeer ,dat is wel een hele grote verandering .
Maar eerst nog ff lekker daar genieten .
gr Gerry en Aad -
12 December 2018 - 12:29
Jeanette De Brabander:
Hoi Kitty en Ab,
Kitty nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag wat een geweldige manier om zo je verjaardag te vieren.
Geniet nog van je laatste week.
gr Jeanette -
12 December 2018 - 16:49
Frans En Sjaan:
Hallo Globetrotters , weer een bijzondere ervaring, aan andere kant van de wereld waar de mensen een ander leven hebben om ook daar te overleven.
Nog een paar dagen en dan zit deze reis erop, genieten jullie er van.
Groetjes , Fran en Sjaan
-
13 December 2018 - 05:09
Zus Els:
Mooi verhaal' beeldend geschreven. Wat is reizen heerlijk!
Maar de koek is bij na op, daarom goede terugreis naar koud Nederland. Els -
13 December 2018 - 17:46
Aad En Mary:
Hoi Ab & Kitty. Wat leuk om jullie reis weer zo te kunnen volgen, zo kunnen wij ook een beetje lezen hoe het er in die landen aan toe gaat,
Goede reis nog verder
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
